ေဆာင္းအိမ္မက္မွာ ပြင့္တဲ ့ကဗ်ာ

ဘ၀ဆိုတ႔ဲ
ရွည္လ်ားတဲ့၀တၳဳတပုဒ္မွာ
ကဗ်ာတပုဒ္လိုႏူးညံ့
သိမ္ေမြ႔စြာ ဆံုေတြ ့

သူ ့အၾကည့္ဓားသြားတခ်က္က
“ပ်ိဳ ႔” ႏွလံုးသားကို လႈပ္ခတ္စြာဖူးပြင့္ျပေတာ့
ေလယူရာယိမ္းလို ့ တိမ္းညႊတ္မိတဲ့
ေသာ္တာေရာင္ပန္းေလးတပြင့္
အဲဒီေန ့ကစၿပီး ပိုေမႊးခဲ ့ဖူးတယ္ . . .

ဆည္းဆာေလေျပေနာက္
ႏွလံုးသား“တိမ္” ထအေတာက္မွာ
ခ်စ္သူ ့ႏႈတ္ဖ်ား ခ်စ္စကားမ်ား
“ပ်ိဳ ႔”ႏွလံုးသားေပၚ ခုန္ပံ်သက္ဆင္း
ၾကယ္ေလးေတြနဲ ့စစ္ခင္းရင္း
ေငြလ၀န္းလို လွည့္ၿပံဳးျပတုန္းက
ရွက္ၿပံဳးကပိုကရိုနဲ ့
မခို ့တရို ႔ညင္သာစြာ“ ပ်ိဳ ”ၿပံဳးခ်ိဳခဲ့ဖူးတယ္

ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ
ၾကယ္တာရာျပဳစား
“ပ်ိဳ”ေမွးစက္ရာ အိပ္မက္ဝကၤမာၻမွာ
ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ ဂေယာက္ဂယက္မို႔

စြဲလန္းျမင္မွန္း ခ်စ္သူ႔အနမ္း
ဝတ္မႈန္ကိုျဖန္းေတာ့
“ပ်ိဳ႕”ဆံႏြယ္ေခြေလးေလအေသာ့မွာ
ေျပေလွ်ာ႔သြားခ်ိန္
၁၅၀၀+၅၂၈ ဆိုတဲ့ အခ်စ္=အခ်စ္ ဟာ
ေဆာင္းတြင္း အိမ္မက္ကဗ်ာကို
Romantic ဆန္စြာအသက္သြင္းေပးသြားတယ္

Posted in: ကဗ်ာ