သူငယ္ခ်င္း ေရႊစင္ ...သို႕

“သူငယ္ခ်င္း..မင္း အားတဲ႔ေန႔ တို႕ေတြ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေတြ႕ႀကရေအာင္ ၊ မင္းေၿပာမယ္႔ ၿမန္မာၿပည္က အေႀကာင္းေတြကို ငါ တဝႀကီးနားေထာင္ခ်င္လို႕ပါ”...
ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံမွာ ေနတာႀကာၿပီၿဖစ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေရႊစင္ရဲ႕ ဖုန္းထဲက ေၿပာသြားတဲ႔စကားေလးပါ..။

တႏိုင္ငံထဲမွာ အတူရွိေနၿပီး အလုပ္ကိုယ္စီနဲ႔မို႕ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အလာပ သလာပ ေၿပာဖို႕ အခ်ိန္ဆိုတာ က်မတို႕မွာ တကယ္မရွိခဲ႔တာပါ။က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေရႊစင္က ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္မွာတေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရသူ။ က်မက ေန႔လည္မွာ အက်ၤ ီဒီဇိုင္းေတြကို ပံုေဖာ္ခ်ဳပ္လုပ္ၿပီး ညဘက္မွာ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဧည္႔ႀကိဳလုပ္ရသူမ်ားမို႕ စိတ္သာရွိၿပီး လူခ်င္းမေတြ႕ၿဖစ္ႀက။

အဲဒီအတြက္ ဒီpost ေလးကို သူငယ္ခ်င္းေရႊစင္အတြက္ေရာ...ဘေလာ႔ဂ္က သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးလိုက္ရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

သို႕/.....
သူငယ္ခ်င္းေရႊစင္ေရ...
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ကလည္း ေတြ႕မယ္ ေတြ႕မယ္နဲ႔ တလသာေက်ာ္သြားၿပီ.. အခုထိကို မေတြ႕ၿဖစ္ခဲ႔ႀကဘူးေနာ္..
ငါ႔ရင္ထဲမွာ ၿမန္မာၿပည္နဲ႔ပတ္သက္လို႕ ေၿပာခ်င္တဲ႔စကားေတြအမ်ားႀကီးပဲ..၊ ကိုယ္႔ၿပည္၊ကိုယ္႔ေၿမကို အလည္ၿပန္ရလို႕ ငါ သိပ္ေပ်ာ္ခဲ႔ပါတယ္..၊ စားခ်င္တာေတြလည္း ငါ အကုန္စားခဲ႔တယ္..၊မင္းသြားရည္က်ေအာင္ ငါ႔ဝါသနာအတိုင္း ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ယူလာခဲ႔တယ္..ဓာတ္ပံုနဲ႔ ႏွိပ္စက္တယ္လို႕ေတာ႔ မထင္နဲ႔ေပါ႔....း)..။

ႀကက္ေမာက္သီးဆိုတာ ႏိုင္ငံၿခားမွာရွိေပမယ္႔ ငါတို႕တိုင္းၿပည္မွာလို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတာ႔ မရႏိုင္ဘူးေပါ႔..ႀကည္႔ပါအံုး...အၿပင္ပမ္းမွာလည္းလွ အထဲက အသားေတြကလည္း ၿဖဴေဖြးၿပီး ခ်ိဳရဲေနတာပဲ..။သရက္သီးအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေပမယ္႔ ငါကေတာ႔ ရင္ကြဲသီးပဲႀကိဳက္တယ္..။သူ႕အခ်ိဳက ေလးတယ္..သူ႕အနံ႕ကေမႊးတယ္..အၿပင္ပမ္းကေတာ႔ စိန္တလံုးေလာက္မလွဘူး...။ဒူးရင္းသီးကေတာ႔ ငါ႔အႀကိဳက္ေပါ႔...တလအတြင္းမွာ ၇လံုးေလာက္စားခဲ႔လိုက္တာ..၊ အဲဒီတန္ခိုးေတြက အခု ဆိုက္ပရပ္စ္ေရာက္မွၿပေတာ႔တာပဲ..း(ဗိုလ္တေထာင္ဘုရားက အမေတာ္ၿမနန္းႏြယ္နန္းမွာ ကပ္လွဴပူေဇာ္ထားတဲ႔ အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာပြဲေတြကိုႀကည္႔ယံုနဲ႔ ငါတို႕ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းႀကပံုကို မင္းသိေလာက္ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္က Taxi ေတြ အားလံုးလိုလိုဟာ ဓာတ္ပံုထဲမွာ ၿမင္ရတဲ႔အတိုင္းပဲ..၊ ငါၿပန္သြားတဲ႔အခ်ိန္က မိုးရာသီၿဖစ္ေနေတာ႔ မိုးရြာရင္ ကားမွန္ပိတ္ဖို႕ လက္ကိုင္မရွိဘူး..။
မိုးေရေတြနဲ႔မို႕ ထိုင္လိုက္တာနဲ႔...ရႊဲကုန္ေတာ႔တာပဲ..။ ကားထဲမွာ ေရစိုထားတဲ႔ ဖင္ထိုင္ခံုက ဆိုဖာေတြရဲ႕အနံ႕နဲ႔ ပူအိုက္လို႕ ထြက္လာတဲ႔ လူေတြရဲ႕ေခၽြးနံ႕ဟာ ငါတို႕ရဲ႕ ကိုယ္မွာစြဲကိုက်န္ခဲ႔တာဆိုေတာ႔ ကားမွန္ကလည္း အၿမဲပိတ္ထားလို႕မၿဖစ္ဘူးေလ..။အဲဒါ ကားတိုင္းလိုလိုေနာ္..။ ဒီဓာတ္ပံုက ငါ မေနႏိုင္လြန္းလို႕ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္တဲ႔ ကားေပါ႔။ သူ႕အရင္ ၅/၆ စီးေလာက္ ဟာ ဒါ႔ထက္ကို ဆိုးေသးတယ္။ အၿပင္ကေန ကားထဲကို ဝင္ဖို႕ တံခါးလက္ကိုင္မရွိဘူး၊ တခ်ိဳ႕က ကားထဲကေန အၿပင္ကို ထြက္ဖို႕ ဖြင္႔တဲ႔ခလုပ္မရွိဘူး၊ တရက္ကဆို...ကားထဲကေနထြက္ဖို႕ ငါ႔အေဒၚဆြဲဖြင္႔လိုက္တဲ႔ ကားလက္ကိုင္ဟာ သူ႕လက္ထဲမွာ ပါလာလို႕ ဟိုႀကည္႕ဒီႀကည္႕နဲ႔ အဲဒီနားမွာ ၿပန္တင္ေပးခဲ႔ရတယ္(ကားဆရာက ၿမင္ေပမယ္႔ ဘာမွမေၿပာဘူး၊ )။လူတိုင္းက စီးပြားေရးအဆင္မေၿပေတာ႔ ကားကို ခိုင္းစားၿပီး ၿပဳၿပင္ဖို႕က်ေတာ႔ ဝန္ေလးေနတာလား၊ ေငြအလွ်င္မမွီတာလားပဲ။ ၿမန္မာၿပည္က ရွိရွိသမွ် Taxi ကားေတြအားလံုးဟာက်န္းမာေရး ေတာ္ေတာ္ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနႀကတယ္။ ငါတို႕လို ၿမန္မာၿပည္သားေတြအတြက္ နားလည္ေပးလို႕ရေပမယ္႔ ငါတို႕ႏီုင္ငံကို လာလည္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြမ်ား ၿမင္သြားရင္(ၿမင္လည္း ၿမင္ၿပီးေလာက္ပါၿပီ) ငါတို႕ႏိုင္ငံ သိကၡာက်မယ္၊ ႏိုင္ငံၿခားမွာ ရွိေနတဲ႔ ၿမန္မာေတြ ပိုၿပီးအႏိႈမ္ခံရမယ္..၊ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံေကာင္းေႀကာင္းေတြကို အလုပ္ထဲမွာ အၿမဲေၿပာေနတဲ႔ ငါ႔လိုလူေတြကို ႏိုင္ငံၿခားသားေတြက “ဟား”ေတာ႔မွာေပါ႔..။
ငါ အခုေရာက္ေနတဲ႔ ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံက အစိုးရဆိုရင္ အဲဒီလို ဘုန္းဘုန္းက်ေနတဲ႔ ကားေတြကို သိမ္းၿပီး ကားအသစ္နဲ႔(သို႕) သံုးစြဲၿပီးသား ခတ္လတ္လတ္ကားေတြနဲ႔ အလဲအထပ္ၿပန္လုပ္ေပးတယ္။ “ကား”တစီးရဲ႕စံခ်ိန္မွီတဲ႔ကားပဲ သူတို႕က အသံုးၿပဳခြင္႔ေပးတယ္။ ကားၿခင္းတိုက္မိလို႕ကေတာ႔ ရဲကိုဖုန္းဆက္ၿပီး တိုက္တဲ႔ေနရာမွာသာ ထားခဲ႔ၿပီး ကိုယ္႔ရဲ႕လိပ္စာသာေပးထားခဲ႔လိုက္၊ ေနာက္တပတ္ေနရင္ ကားကို ၿပင္ဆင္ၿပီး ကိုယ္႔အိမ္ေရွ႔ကို အေရာက္ပို႕ေပးတဲ႔ ကားရွိသူတိုင္း မလုပ္မေနရ ဆိုတဲ႔“ကား အာမခံ”အဖြဲ႕အစည္းက ရွိေနေတာ႔ ၿပည္သူေတြအတြက္ အရမ္းကိုအဆင္ေၿပတာ မင္းလည္းသိၿပီးသားပဲေလ။
ၿမိဳ႕နယ္ေတြကို အုပ္စု(၄)စုခြဲၿပီးမီးေပးပါတယ္။ သတ္မွတ္ထားတာထက္ကို မီးပိုလာေပးပါတယ္..။မီးလာေတာ႔လည္း TV ႀကည္႕ရတာေပါ႔..အေပၚကဓာတ္ပံုထဲက လူေတြက အိမ္မွာမီးမလာလို႕ ကရဝိတ္ထဲက ပိတ္ကားႀကီးနဲ႔ၿပေနတဲ႔ ႏိုင္ငံၿခားေဘာ္လံုးပြဲကို ဝင္ေႀကးေပးၿပီး လာႀကည္႕ႀကတဲ႔သူေတြပါ..

ေနာက္တခုကေတာ႔ ကိုရီးယား ဇာတ္ကားေတြဟာ ၿမန္မာၿပည္မွာ အရမ္းကို ေခတ္စားေနေတာ႔တာပါပဲ..။ ဘယ္ေလာက္ထိ ေနရာယူသလဲဆိုရင္ ၿမန္မာလူငယ္ေတြ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ စကားေၿပာရင္ေတာင္ ကိုရီးယားလိုေၿပာတယ္..၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းမွာ ငါေစ်းသြားဝယ္တုန္းကဆိုရင္ ပိတ္စေလးလွလို႕ကိုင္ႀကည္႔မိပါတယ္..“အဲဒါ ကိုရီးယားပိတ္”..တဲ႔..အေရာင္းစာေရးမေလးက ေၿပာတာ..း)..။

မုန္႔ေစ်းတန္းေရာက္ေတာ႔လည္း ငါးပံုလုပ္ထားတဲ႔ စားခ်င္စရာ ကြတ္ကီးမုန္႔ေလးေတြ႔လို႕ ဝယ္မယ္လုပ္ေတာ႔ “အဲဒါ ကိုရီးယား ငါးမုန္႔” ..လို႕ ေရာင္းသူက ေၿပာၿပၿပန္ေတာ႔ ငါေလ ..ၿပံဳးစိစိၿဖစ္သြားမိတယ္..။
ၿပီးေတာ႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတာက လူေတြရဲ႕စိတ္ကို ညွိဳ႕ယူခံထားရပါလားဆိုတာပါပဲ...။
အဆိုးဆံုးကေတာ႔ MR TV 4 ကထုတ္လႊင္႔တဲ႔ ၿမန္မာအဆိုေတာ္ေလးေတြရဲ႕ သီခ်င္းေတြကို သူတို႕ရဲ႕ အဲဒီသီခ်င္းကို ဆိုစဥ္က ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ေၿပာၿပတဲ႔ အစီအစဥ္အၿပီးမွာ ၿမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္ၿဖစ္တဲ႔ အဆိုေတာ္ေကာင္မေလး(၂)ေယာက္ဟာ “ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ပါေစရွင္” ဆိုတဲ႔အဓိပၸါယ္ကို ကိုရီးယားဘာသာစကားနဲ႔ ေၿပာသြားေလရဲ႕..း(
ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ႔ရီစရာေကာင္းေနသလိုပဲ...ၿပည္ပက ၿမန္မာေတြ ကိုယ္႔အမိေၿမကို တန္ဖိုးထား လြမ္းဆြတ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ၿပည္တြင္းက လူေတြ (မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ)က ႏိုင္ငံၿခားဘာသာစကားကို သံုးႏႈံးေၿပာဆိုေနႀကေလေတာ႔...ဟင္း..ဟင္း...ငါ ၿပံဳးမိပါတယ္.။



မိုးေတြရြာေတာ႔ ကားလမ္းေတြေရလႊမ္းတယ္..၊ အဲဒီအတြက္ ေရက်လြယ္ေအာင္ ေၿမာင္းေတြေဖာ္တယ္..။
ဓာတ္ပံုထဲမွာ ေတြ႕ရတဲ႔အတိုင္းပါပဲ...ေအာက္ရွင္းေတာ႔ အေပၚပိတ္တယ္..မနက္ ၉နာရီ၊၁၀နာရီအခ်ိန္မို႕ ဝန္ထမ္းေတြ၊ ေက်ာင္းသမားေတြ၊ အတြက္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပိတ္ဆို႕ေနတဲ႔ညစ္ညမ္းအမႈိက္ေတြေႀကာင္႔ သြားရတာ အဆင္မေၿပလွပါဘူး။။မလုပ္မၿဖစ္လို႕ လုပ္ရတယ္ဆိုတာလည္း နားလည္ပါတယ္..။အဲဒီလိုလုပ္ၿပီး အဲဒီအမႈိက္ေတြကို တရက္ထဲနဲ႔ ရွင္းမသြားေပးတာေတာ႔ စိတ္ညစ္စရာေပါ႔ရွင္။

ေနာက္တခုရွိေသးတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ...
တေန႔..ငါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းက အၿပန္၊ ငါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းကေန ေရေက်ာ္ဘက္ကို သြားတဲ႔ Taxi ကားေပၚမွာေပါ႔။
၃၆လမ္း(ထက္) ထိပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မီးရထားဘူတာဝင္းေဘးက လမ္းေပၚမွာ မီးသတ္ပိုက္ကေရေတြ ထြက္က်ေနလိုက္တာမ်ား ႏွေမ်ာစရာပါပဲ..။ အဲဒီေရပိုက္ေဘးမွာ ဓာတ္ဆီေရာင္းတဲ႔ လူေတြထိုင္ေနႀကတယ္။ ပိတ္ဖို႕ေနေနသာသာ ေနသားက်ေနတဲ႔ပံုပဲ။ လွည္႔ေတာင္မႀကည္႕ဘူး။ ငါကလည္း ကားေပၚမွာေလ။
ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕ကလည္း မမွီေတာ႔ဘူး။ အလဟတ္သတ္ၿဖစ္ေနတဲ႔ ေရေကာင္းေရသန္႔ေတြကို ႀကည္႕ၿပီး ႏွေမ်ာလိုက္တာ အရမ္းပဲ။ ဟိုတေလာတုန္းက ေခတ္ထလိုက္ေသးတယ္...ၿမန္မာၿပည္မွာ (ရြာေတြမွာ) ေရမရွိလို႕တဲ႔၊ ေရအလွဴခံဌာနေတြဖြင္႔ၿပီး ေရေတြေဝငွေနတယ္ဆိုတဲ႔သတင္း မင္းလည္းႀကားမွာေပါ႔။
ေရမရွိလို႕ ဒုကၡေရာက္သူေတြေရာက္ေနတဲ႔ႀကားက တာဝန္မသိတဲ႔သူေတြကလည္း ရွိေနေသးေတာ႔ ရင္ေလးမိတာပါပဲ။ ငါ႔စကား နည္းနည္းမ်ား ႀကီးက်ယ္သြားသလားပဲ...ေလာကမွာ “မရွိတာထက္ မသိတာက ပိုဆိုးတယ္”သူငယ္ခ်င္းရဲ႕။ တခ်ိဳ႕က အသိရွိတယ္..မရွိႀကလို႕ ဘာမွၿဖစ္မလာေသးတာ ၊ သူတို႕မွာ ၿဖစ္လာဖို႕
အခြင္႔ေရးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ရွိတယ္၊ အနာဂတ္ရွိတယ္၊ ။တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ရွိလွ်က္နဲ႔ အသိတရားမရွိလို႕(သို႕)မရွိရတဲ႔အထဲ အသိတရားပါမဲ႔ေနေတာ႔ ဘယ္မွာလာၿပီး တိုးတက္ႏိုင္မွာလဲ..။ ဒီဘဝထဲမွာပဲ (ရရစားစားနဲ႔)ဲ ၿပီးဆံုးသြားႀကရမွာေလ။ အဲလိုလူမ်ိဳးကို အနာဂတ္မရွိတဲ႔သူလို႕ ေခၚတယ္။
ငါလည္း အရမ္းကို တတ္သိနားလည္ေနတဲ႔ သူႀကီးမဟုတ္ပါဘူး...ဒါေပမယ္႔ မ်က္စိေရွ႕မွာ ႀကည္႕ရတာ အဆင္မေၿပလြန္းလို႕ မင္းကိုရင္ဖြင္႔မိတာပါ..။ လူတိုင္းမွာ အသိတရားေလးသာရွိမယ္ဆိုရင္ ငါတို႕ႏိုင္ငံႀကီး ပိုၿပီးမတိုးတက္ႏိုင္ဘူးလား သူငယ္ခ်င္းရယ္။ (ဆက္ေၿပာရင္ ေခါင္းေပါက္ကိန္းၿမင္တယ္..ဒီအေႀကာင္း ဒီမွာရပ္မယ္)။

သူငယ္ခ်င္းေရ...
အမ်ားဆံုး ငါသြားၿဖစ္တဲ႔ ေနရာေတြကေတာ႔ Shopping Center ေတြနဲ႔ Super Marketေတြပဲေပါ႔..။
အဲဒီဆိုင္အားလံုးလိုလိုဟာ ေငြရွင္းတဲ႔အခ်ိန္မွာ ၅၀က်ပ္တန္၊၁၀၀က်ပ္တန္၊၂၀၀က်ပ္တန္ေတြ ၿပန္အမ္းဖို႕ အခက္အခဲမ်ားစြာကိုရင္ဆိုင္ေနႀကရတယ္..။
၁၅၀ ၿပန္အမ္းစရာေငြစကၠဴမရွိတဲ႔အတြက္ စႏိုးတာဝါ(သို႕) ပီေက(သို႕မဟုတ္)ေကာ္ဖီမစ္..တထုပ္ကို ေပးေလ႔ရွိပါတယ္..။အဲဒီမွာ ငါတခုစဥ္းစားမိတာက (၁) ဆူပါမတ္ကက္ပိုင္ရွင္ စီးပြားေရးသမားေတြက ေငြစကၠဴအခက္အခဲကိုအေႀကာင္းၿပၿပီး သူ႕ကုန္ပစၥည္း (အေသးအမႊားေလးေတြကို) အေရာင္းထြက္ေအာင္ လုပ္တာလား..။
မင္းစဥ္းစားႀကည္႕ေလ...ေစ်းဝယ္သူတေယာက္ကို ေကာ္ဖီမစ္(၁ခြက္စာ)တထုပ္ မဝယ္မေနရ စနစ္နဲ႔ တရက္ကို ေစ်းဝယ္သူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ႏႈန္းရွိႏိုင္မလဲ..း)။။
(၂) ေငြစကၠဴေတြ ဒီေလာက္ေဟာင္းႏြမ္းေနတာ ႏိုင္ငံေတာ္က အသစ္ထုပ္မေပးတာလား.။ၿမန္မာေငြစကၠဴေတြဟာ (ငါသိရသေလာက္ေတာ႔) ၿမန္မာၿပည္က ဝါဇီစက္ရံုမွာထုတ္တာပဲ မဟုတ္လား..။ဒါမွမဟုတ္ ေငြစကၠဴဒီဇိုင္းသစ္ ေၿပာင္းမွာမို႕လို႕ လက္ရွိေငြစကၠဴေတြ ပေပ်ာက္သြားသည္အထိ ေစာင္႔ေနတာလားဆိုတာ..ငါစဥ္းစားမိလိုက္တာပါပဲ.။(ငါ႔မွာလည္း အၿမင္မေတာ္တာေတြ ေတြ႕တိုင္း ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ေနရတာ...ငါ႔အေဒၚက “တဟဲ႔..ဟဲ႔” နဲ႔ လိုက္ပိတ္ေနေတာ႔တာပါပဲ)..။တခ်ိဳ႕ ဓာတ္ပံုေတြကို ငါ႔ကင္မရာထဲကေန ငါမသိေအာင္ သူဖ်က္လိုက္တာေတြရွိေသးတယ္..။“ေကာင္းေကာင္းမေနခ်င္ဘူးလား” ဆိုၿပီး ဆူခံရတာလည္း ခနခနပါပဲ..။ငါကသာ ပြစိပြစိလုပ္ေနတာပါ...
“ၿမန္မာၿပည္က ၿပည္သူေတြကေတာ႔ သေဘာေကာင္းႀကပါတယ္” ...
ဘာမွမေၿပာႀကရွာပါဘူး..။
အေပၚဆံုးဓာတ္ပံုထဲက ငါကိုယ္တိုင္ရိုက္ခဲ႔တဲ႔ အင္းယားကန္ႀကီးကိုႀကည္႕ပါ...
ၿငိမ္သက္ေနလိုက္ပံုမ်ား ဘယ္ေလာက္သာယာလိုက္သလဲလို႕..။
“ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာႀကီးပါပဲ”..သူငယ္ခ်င္းေရ...။
ကဲ...တၿခား..တၿခားေသာ အေႀကာင္းကိစၥေတြကိုေတာ႔ မင္းနဲ႔ေတြ႕မွပဲ ထပ္ေၿပာႀကတာေပါ႔..။
ငါလည္း အလုပ္ဆက္လုပ္လိုက္အုံးမယ္..။
မင္းအားတဲ႔အခ်ိန္ ဒီစာေလးကိုဖတ္ၿဖစ္ေအာင္ဖတ္လိုက္ပါအံုး..။



မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း(နမ္းမဝ)

Posted in: ေဆာင္းပါး