12:40 PM
လင်းထက်
က်မကေတာ့ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ႔လူတေယာက္လိုပါပဲ..
ေန႔ဆိုရင္ေတာ့ အလုပ္ေတြကို အားနဲ႔မာန္နဲ႔လုပ္ေဆာင္နိုင္တယ္...
ညေရာက္လို႔ စိတ္ေရာလူပါ.. ေျခကုန္လက္ပမ္းက်လာလို႔..
စိတ္ကိုလႊတ္လိုက္တာနဲ႔.တၿပိဳင္နက္ က်မရဲ႕အေတြးထဲကို အလုပ္ေၾကာင့္ရတဲ့စိတ္ဖိစီးမႈေတြက်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာေတာ႔တာပါပဲ...။
က်မက က်မကိုယ္က်မ စိတ္ညစ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြ ပိေနခ်င္တာပါ...
လူ႔ဘဝရဲ႕အဓိပၸါယ္ကိုက အလုပ္လုပ္ေနျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနေစခ်င္တာ..။
ဒါေပမယ့္ ေလာကႀကီးက တရားလြန္ပါတယ္..။
လူ႔ဘဝရဲ႕အဓိပၸါယ္ဆိုတာ... တခုတည္းမဟုတ္ဘူး...။
ခံစားခ်က္ေတြ... ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာေတြလည္းေရာယွက္ပါဝင္ေနေသးတယ္...။
အလုပ္ထဲမွာ အဆင္မေၿပလို႔ က်မရဲ႕အာရံုေတြ မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေဝဝါးလာခဲ့ရင္ က်မလွမ္းႀကည့္တတ္တာက“ပင္လယ္ၿပင္” ကိုပါပဲ...။
စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ့ညံ့တာလည္း မဟုတ္ပါပဲနဲ႔ စိတ္ဖိစည္းမႈေတြ သိပ္မ်ားလာတဲ့အခါ က်မအတြက္ “ပင္လယ္”ဟာ အသက္ကယ္ေဆး တခြက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္...။ “ပင္လယ္”က က်မရဲ႕ ေပ်ာ့ညံ့မႈေတြကို ျပန္ၿပီးမာေက်ာေစတယ္..။
က်မရဲ႕ ယိမ္းယိုင္မႈေတြကို ျပန္လည္တည့္မတ္ေစတယ္ ။
က်မရဲ႕ ေတြေဝမႈေတြ ကိုျပတ္သားေစတယ္...။
က်မရဲ႕ ကစဥ္႔ကလွ်ားျဖစ္မႈေတြကို..ျပန္စုစည္းေစတယ္...။
“ပင္လယ္”က က်မအတြက္ေတာ့ အရာခတ္သိမ္းပါပဲ...။
က်မဘဝမွာ အလိုခ်င္ဆံုးအရာက“ပင္လယ္”နဲ႔အတူ ရွိေနမယ့္အခ်ိန္နာရီ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔ သကၠရာဇ္ေတြပါပဲ..။
ျပာေသာေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္က ၾကည္လင္ေနတဲ့“ပင္လယ္ျပင္္”ကို ၾကည့္ရတာ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ... ပင္လယ္ဟာ က်မကို နားလည္မႈအေပးနိုင္ဆံုးနဲ႔ က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ေဝမွ်ခံစားရင္း
အနီးဆံုးေနရာမွာ က်မနဲ႔အတူ ရွိေနပါတယ္...။
က်မရဲ႕ဆႏၵကေတာ့ ပင္လယ္နဲ႔အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘဝေလးကို...
တည္ေဆာက္ခ်င္တာပါ..။
လာမယ္႔မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ...“ပင္လယ္”ႏွင့္အတူ....
က်မရွင္သန္ခြင့္ရမယ္ဆိုပါလွ်င္....................။
Posted in: ခံစားမႈတစ္စံု
Nicosia Time
2 comments:
ဘာပင္လယ္လည္းမသိဘူးဗ်ာ။
အင္း....တစ္ကယ့္ပင္လယ္ကေတာ့ မုန္တုိင္းေတြနဲ႔ဗ်။
ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ ။
ခံစားခ်က္ေလးေတြေကာင္းပါတယ္။
စာေကာင္းေလးေတြ ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစ...။
အားေပးလ်က္..
တက္လူငယ္....
၀င္ေရာက္ ခံစားမိပါတယ္...
အစဥ္ေလးစားလ်ွက္........
Post a Comment