11:16 AM
လင်းထက်
ႏွလံုးသားမွာ ဆူးနစ္နာက်င္တဲ့ ေဝဒနာေတြနဲ႔
အခ်စ္ဆိုတဲ႔အခန္းက်ဥ္း ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ
“ငါ”...........
ငူငူႀကီး ထိုင္ေနတယ္
ဒီေဝဒနာကို ဘာေၾကာင့္
ငါ ယူေနမိပါလိမ္႔
ေတြးရင္းနဲ႔ပဲ
ငါ႔ႏွလံုးသားက
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြ
“ေဝါ” ကနဲ ထြက္က်အလာ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္မေရာက္ခင္
သိလိုက္ရတာက
“ငါ”.......
အဆိပ္သင့္သူ
Posted in: ကဗ်ာ
Nicosia Time
1 comments:
အင္း အဲဒီအဆိပ္ကေတာ့ ေျဖေဆးမရွိဘူးထင္တယ္ေနာ္
Post a Comment