5:33 PM
လင်းထက်
ရွင္သန္ခဲ့တဲ့
ည ေတြ... ည ေတြ....
အခုေတာ့
ခပ္စိမ္းစိမ္း ငါ႔ကိုၾကည့္လို႔
မသိသလို ေနတတ္ခဲ့ၿပီ
လြင့္ေမ်ာလာတဲ့
ဂီတသံစဥ္ေတြၾကား
ႏွစ္ေယာက္သား
ခံစားဖူးခဲ့တဲ့
အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ.....
အခုေတာ့ သံစဥ္မဲ့ခဲ့ရၿပီ
ႏွလံုးသားထဲ
စိမ့္ဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့
အထိအေတြ႕
အယုအယေတြၾကားမွာ
ငါတို႔...သာယာဖူးခဲ့ေပမဲ့
အခုေတာ့
ငါတို႔ ကိုယ္မွာ
အဆိပ္ေတာက္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ
ဘာေတြ ဘယ္လိုပဲ...ေျပာင္းလဲ ေျပာင္းလဲ
မေျပာင္းလဲ တာက ....“ည”
အဲဒီ“ည” ကေတာ့
အခုထိ
ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ
ည ေတြ... ည ေတြ....
အခုေတာ့
ခပ္စိမ္းစိမ္း ငါ႔ကိုၾကည့္လို႔
မသိသလို ေနတတ္ခဲ့ၿပီ
လြင့္ေမ်ာလာတဲ့
ဂီတသံစဥ္ေတြၾကား
ႏွစ္ေယာက္သား
ခံစားဖူးခဲ့တဲ့
အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ.....
အခုေတာ့ သံစဥ္မဲ့ခဲ့ရၿပီ
ႏွလံုးသားထဲ
စိမ့္ဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့
အထိအေတြ႕
အယုအယေတြၾကားမွာ
ငါတို႔...သာယာဖူးခဲ့ေပမဲ့
အခုေတာ့
ငါတို႔ ကိုယ္မွာ
အဆိပ္ေတာက္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ
ဘာေတြ ဘယ္လိုပဲ...ေျပာင္းလဲ ေျပာင္းလဲ
မေျပာင္းလဲ တာက ....“ည”
အဲဒီ“ည” ကေတာ့
အခုထိ
ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ
Posted in: ကဗ်ာ
Nicosia Time
2 comments:
ထာ၀ရ ရွင္သန္ႏုိင္ပါေစ ညီမေရ...
အေမွာင္တစ္ခြင္ကို ေခၚဆိုျပဳတဲ့ည
အလင္းစက္ေတြနဲ႔ အလ်င္းျဖတ္ရင္ေတာင္
ၾကည္ႏူးခဲ့တဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္တူေန႔ရက္ဟာ
ခပ္ေရးေရးသာက်န္လို႔
င့ါညေတြ အလင္းကြယ္ေပ်ာက္ေနတယ္ ..
သံစဥ္ၾကား နင့္နင့္ေလးလြမ္းလို႔
တစ္ခါျပန္ နားဆင္တိုင္း
တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ဟိုး .. အေ၀းကတိမ္စိုင္လို
လြင့္ပ်ယ္လို႔ေပ်ာက္ကြယ္
င့ါစိတ္နယ္ပယ္တစ္ခုမွာ
သံစဥ္မဲဲ့ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔
ေဆာင္က်ဥ္းသြားတဲ့ င့ါဘ၀ၾကား
အခုေတာ့ သဲ့သဲ့ေလးလြမ္းေနတယ္
တစ္ခ်ိန္က ညေတြကို ...။
Post a Comment