1:35 AM
လင်းထက်
ေရမျပည့္တဲ့.“အိုး”
“ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္”..တဲ့
မျပည့္ဝေသးတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ ဘဝေတြ
အခုထိ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနတုန္းပါပဲလား
မြန္းၾကပ္ က်ဥ္းၾကပ္လြန္းတဲ့
ကံၾကမၼာ စက္ဝိုင္းထဲက
ႏြမ္းဖတ္ေနတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ဘဝေတြ
အေတာင္ပံေတြသာ ရွိမယ္ဆိုရင္
ကံၾကမၼာကို ေျခစံုကန္ရင္း
(ဒီ)သံဒရာ စက္ဝိုင္းရဲ႕အေဝးဆံုးတေနရာကို
လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕....။
Posted in: ကဗ်ာ
Nicosia Time
9 comments:
ေတာင္ပံေတြရွိခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ
အိမ္ျပန္မလို႔ေလ
ပ်ံလိုက္ပါ
ခိုင္မာတဲ႔ ယံုႀကည္ခ်က္ေတြနဲ႕ေပါ ႔
at least ကဗ်ာတပုဒ္ေတာ႔ရမွာပါ။
ႏြမ္းဖတ္ေနတဲ႔ ငါတို႕ရဲ႕ဘဝေတြ
အေတာင္ပံေတြသာ ရွိမယ္ဆိုရင္
ကံႀကမၼာကို ေၿခစံုကန္ရင္း
(ဒီ)သံဒရာ စက္ဝိုင္းရဲ႕
အေဝးဆံုးတေနရာကို
လြတ္လပ္စြာ
ပ်ံသန္းလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕....။
ဟုတ္တယ္နတ္သမီးေရ....
ခံစားခ်က္ေတြ တူေနၿပီ...
ႏြမ္းဖတ္ေနတာ ျမန္မာျပည္က စထြက္လာကတည္းကပဲ....
:(
နတ္သမီးေရ...
ခရီးေတြဆက္ေနလို႔ ဘယ္မွကိုမေရာက္မိေတာ့ဘူး။sorry ေနာ္ ခ်စ္ေယာက္မေလး။ ပို႔စ္ေတြက schedule ေတြနဲ႔ တင္ထားခဲ႔တာ ၾကာၿပီ...ခုတေလာ အလုပ္ေတြလဲပိေနတယ္ေလ...အိမ္မွာလဲ အေျပာင္းအေရႊ႔ေတြနဲ႔.... ပူးေတဇာတာညံ့ေနတယ္...
ကဗ်ာေလးေကာင္းပ ...
တိုတိုေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္ရိွပါ၏
မြန္းၾကပ္ေနတဲ႔ ဘ၀ဆိုတာ စစ္မွန္တဲ႔ ဘ၀ပါပဲ...
အေတာင္ပံေတြသာ ရိွခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေပါ႔ ကံၾကမၼာရဲ႕ အေ၀းဆံုးကုိ တခါေလာက္ပ်ံသန္းခ်င္ပါတယ္...
ထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ...
ကဗ်ာေလးေကင္း၏...
နတ္သမီးက အေတာင္ပံလိုလို႔လား တန္ခိုးရွိၿပီးသားပဲကို ဟီး
ဒို႔လဲ လိုခ်င္သား... ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ႔
မြန္းႀကပ္ က်ဥ္းႀကပ္လြန္းတဲ႔
ကံႀကမၼာ စက္ဝိုင္းထဲက
ႏြမ္းဖတ္ေနတဲ႔ ငါတို႕ရဲ႕ဘဝေတြ
မွန္လိုက္တာ....
အဲဒီအေတာင္ပံေတြ ကြ်န္ေတာ္ အတပ္မက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တာေပါ့..
ဒါေပမယ့္ အေတာင္ပံေတြ အားေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ႏြမ္းလ်ခဲ့ျပီ...။
Post a Comment