ေမေမ႔အၿပံဳး အလွဆံုး

“သမီး ႏိုးလာၿပီလား...လည္ပင္းနာေနေသးလား သမီး”...
မ်က္ႏွာသစ္ရန္ မီးဖိုထဲသို႕ဝင္လာေသာ က်မအား ဟင္း ခ်က္ေနေသာ ေမေမမွလွမ္းေမးလိုက္ၿခင္းၿဖစ္သည္။
လည္ပင္းတြင္းမွ နာက်င္လြန္းေသာ ေဝဒနာေႀကာင္႔ ႏႈတ္မွၿပန္မေၿဖပဲ ေမေမ႔အား ေခါင္းညွိတ္ၿပလိုက္၏။
“သမီး မ်က္ႏွာမသစ္ခင္ ေမေမ႔ေရွ႕မွာ ခနထိုင္ပါအံုး” ..“ေခါင္းေမာ႔ထား သမီး”..
ေမေမသည္ က်မ၏ လည္ပင္းမွအရည္ႀကည္ဖုေလးမ်ားကို အခ်ိန္အနည္းငယ္ႀကာ လွ်ာႏွင္႔လ်က္ေပးရင္း က်မေရာဂါ သက္သာေစရန္ ပါးစပ္မွလည္း တတြတ္တြတ္ရြတ္ၿပီး ဆုေတာင္းေပးေနေသးသည္။
“ေမေမ႔သမီးေလးခံစားေနရတဲ႔ ေဝဒနာမ်ား ပိန္းႀကာရြက္ေပၚေရမတင္သကဲ႔သို႕ အၿမန္ဆံုးသက္သာေပ်ာက္ကင္းပါေစ...ကဲ..ကဲ...မ်က္ႏွာသြားသစ္ေတာ႔..သမီး”...
“အဲဒီလို ဘာေႀကာင္႔လုပ္ရတာလဲ ေမေမ”...
“ေဘးအိမ္က ေဒၚေထြးေၿပာလို႕ ေမေမလုပ္ႀကည္႕တာ..ေရေၿခာက္ေရာဂါေႀကာင္႔ သမီးရဲ႕ကိုယ္တြင္းမွာ အပူမ်ားၿပီး တံေတြးမ်ိဳခ်လို႕မရေလာက္ေအာင္ လည္ေခ်ာင္းနာတာရယ္၊ လည္ပင္းမွာေပါက္ေနတဲ႔အရည္က်ည္ဖုေတြေပါက္သြားရင္ အမာရြတ္ေတြက်န္ခဲ႔တဲ႔အခါ သမီးအလွပ်က္မွာစိုးလို႕ မိခင္က လွ်ာနဲ႕လ်က္ၿပီး ေရာဂါေတြကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ရတယ္တဲ႔”..
“အဲဒီလိုလုပ္ရင္လည္း ေဝဒနာရွင္အိပ္ယာထကာစ မ်က္နွာမသစ္ရေသးတဲ႔အခ်ိန္ကိုေရြးလုပ္ရတာတဲ႔..သမီးရဲ႕”...
“ေရွးအယူေပါ႔...ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ...စမ္းႀကည္႕တာေပါ႔သမီးရယ္...ေမေမ႔သမီးေလး ခံစားေနရတဲ႔ ေဝဒနာ သက္သာသြားရင္ အၿမတ္ပဲေလ”...
ရိုးသားလွေသာ ေမေမအား က်မအံ႕ႀသစြာႀကည္႕ရင္း ...
“သမီးလည္ပင္းက အရည္က်ည္ဖုေတြကို ေမေမလွ်ာနဲ႕လ်က္ေနတုန္း အရည္က်ည္ဖုေတြေမေမ႔ပါးစပ္ထဲမွာ ေပါက္သြားခဲ႔ရင္ ေမေမမရြံဘူးလားဟင္..”..
“မိခင္ ဆိုတာ ကိုယ္႔သားသမီးေတြအတြက္ ကိုယ္႔ဘဝကိုေပးဆပ္ထားတဲ႔သူေတြပါ..၊ေမေမ႔ရဲ႕ေသြးကေန သမီးၿဖစ္လာခဲ႔တာပဲ...
သမီးရဲ႕ကိုယ္ေပၚက အရည္က်ည္ဖုေတြကို ေမေမမရြံပါဘူးသမီးရယ္..သမီးကို ေမေမေမြးခဲ႔တာပါ...”...


က်မမွတ္မိပါေသးသည္၊ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘဝက ေပါက္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာ္လည္း က်မ၏အသက္ ၁၅ႏွစ္ခန္႔တြင္ ထပ္၍ေပါက္ခဲ႔ေသာ ေရေၿခာက္ဟုေခၚသည္႕ကိုယ္တြင္းအပူကန္ၿခင္း ေရာဂါတမ်ိဳးေႀကာင္႔ က်မ၏ကိုယ္ခႏၶာအႏွံ႕အၿပားမွ အရည္က်ည္ဖုမ်ားေႀကာင္႔ က်မမွာ ကိုယ္လက္မအီမသာၿဖစ္ၿခင္း၊တကိုယ္လံုးယားယံၿခင္း ေဝဒနာကိုတပတ္ႀကာမွ် ခံစားေနရေသာအခ်ိန္ၿဖစ္သည္။
ပိုဆိုးသည္က ထိုေရာဂါကိုခံစားေနရသူသည္ ေလတိုက္မခံရ၊ေလႏွင္႔ထိေတြ႕လွ်င္ ကိုယ္ခႏၶာေပၚမွအရည္က်ည္ဖုမ်ားသည္ ပို၍ယားလာတတ္သည္၊ ယားလွ်င္လည္း ကုတ္၍မရ၊ ကုတ္ပါက အရည္က်ည္ဖုမ်ားေပါက္၍ အမာရြတ္မ်ားက်န္ခဲ႔မည္ဆိုးေသာေႀကာင္႔ အလွႀကိဳက္သည္႕က်မမွာ ထိုအခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို အခံရခက္ခဲ႔ဖူးသည္။
ကိုယ္တြင္းအပူမ်ားလွေသာ က်မ၏ လည္ေခ်ာင္းမွာလည္း တံေတြးမ်ိဳခ်၍မရေလာက္ေအာင္ နာက်င္လြန္းလွသည္႕ေဝဒနာကိုခံစားေနရသည္႔အခ်ိန္တြင္ က်မ၏ လည္ပင္းမွ အရည္က်ည္ဖုမ်ားကို မရြံမရွာ လွ်ာႏွင္႔လ်က္၍ သမီးၿဖစ္သူ၏ ေဝဒနာသက္သာေစရန္ ၿပဳမူခဲ႔ေသာ ေမေမ႔၏ ႀကီးမားလွေသာေမတၱာေႀကာင္႔ လည္ေခ်ာင္းနာက်င္ေသာ ေဝဒနာမွာ ေနာက္တေန႕တြင္ အေတာ္ပင္သက္သာလာခဲ႔ၿပီး က်မ၏ လည္ပင္းမွ အရည္က်ည္ဖုမ်ားမွာလည္း ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ညွိဳး၍ေၿခာက္သြားခဲ႔သည္။ ေနာက္ ရက္အနည္းငယ္အႀကာတြင္ က်မမွာ ပံုမွန္အေၿခအေနသို႕ၿပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။
က်မ၏ ေဝဒနာမ်ား ရက္အနည္းအတြင္း ကင္းစင္ခဲ႔သည္မွာ ယေန႕ေခတ္ ေဆးဝါးမ်ားေႀကာင္႔လည္းၿဖစ္ႏိုင္သည္...၊
သဘာဝအေလွ်ာက္လည္းၿဖစ္ႏိုင္သည္...၊ေမေမၿပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ေရွးရိုးထံုးတန္းႏွင္႔လည္း ဆိုင္ခ်င္မွဆိုင္မည္....
သို႕ေသာ္.......................
မိခင္တို႕၏ တုႏႈိင္း၍မရေသာ အႀကီးမားဆံုးေသာ ေမတၱာ..သည္ “စိတ္”ႏွင္႔ဆိုင္ေသာ အေကာင္းဆံုး ေဆးဝါးတလက္ ၿဖစ္သည္ကို မည္သူမွၿငင္းႏိုင္မည္မထင္ပါ..။

မွန္ေရွ႕တြင ္ထိုင္ၿပီးအလွၿပင္ေနေသာ က်မ၏ တကိုယ္လံုးကိုေမေမႀကည္႕သည္... ၊
ေၿခာက္ေသြ႕ေနၿပီၿဖစ္ေသာ အနာဖတ္မ်ားမွာလည္း အမာရြတ္မ်ားက်န္ရွိမေနပဲ သူ႕အလိုလို ကြာက်သြားခဲ႔ေလၿပီ။

ေမေမၿပံဳးသည္....ေက်နပ္စြာၿပံဳးသည္႔အၿပံဳး.....
ကမၻာေလာကႀကီးတခုလံုးက အၿပံဳးေတြနဲ႔ရွင္လွ်င္ေတာင္ ေမေမ႔အၿပံဳးအလွဆံုးပင္ၿဖစ္ပါလိမ္႔မည္...။

ေမလ(၉)ရက္ေန႔ၿဖစ္ေသာ ယေန႔သည္ ကမၻာ႔မိခင္မ်ားေန႔ ဟုေခၚေသာ Mother's Day ၿဖစ္၍ ကြယ္လြန္သြားၿပီၿဖစ္ေသာ ေမေမ၏ မိဘေမတၱာႀကီးမားပံု အရိပ္တခ်ိဳ႕ဆီသို႕ က်မ၏အေတြးမ်ားပ်ံ႕လြင္႔သြားရင္း....

ေရာက္ခဲ႔ၿပန္ၿပီ ...
“အေမမ်ားေန႕”...တဲ႔ေလ
အေမလြမ္းကဗ်ာ....
အေမလြမ္းစာေတြ...
ပလူပ်ံေနတဲ႔..“ဒီေန႕”
လြမ္းတယ္..အေမ...
ရယူၿခင္းဆိုတာ...အေမမသိ
ေပးဆပ္ၿခင္းအတိ ကိုသာပိုင္ဆိုင္သည္႕
တုႏႈိင္းစရာမရွိတဲ႔....မာတာအမိ။

Posted in: မိသားစု ခံစားခ်က္