ေက်းဇူးကမၻာပါ...ဘေလာ႔ဂါ

က်မစာေရးတာဝါသနာပါသည္။ စာဖတ္ၿခင္းကိုေတာ႔ အလုပ္မအားတာရယ္၊ပ်င္းတာရယ္ေပါင္းၿပီး မဖတ္ၿဖစ္ခဲ႔၊။ အလုပ္ပင္ပမ္းတဲ႔အခါမ်ိဳး၊ ရင္ထဲကစကားေတြကိုဖြင္႔ထုတ္ပစ္ခ်င္သည္႔အခါမ်ိဳးေတြမွာ စာအုပ္ထဲမွာခ်ေရးၿဖစ္သည္။တခါတေလက်မၿဖတ္သန္းက်င္လည္ေနရသည္႔ပါတ္ဝန္းက်င္ကအၿဖစ္အပ်က္ ၊ဗဟုသုတရေစမည္႕အေႀကာင္းအရာေတြကိုေရးၿဖစ္သည္၊အဲဒီကေနတဆင္႔တက္ၿပီးက်မကဲ႔သို႔ေသာ သူေတြကို က်မသိသေလာက္ မွ်ေဝခ်င္လာသည္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ Blogger လို႕အမည္တပ္ထားေသာ စာေရးသူဘဝသို႕ေရာက္ရွိလာရင္းစာတိုစာထြာတခ်ိဳ႕ႏွင္႔အရည္အေသြးမမွီေသာ၊ကဗ်ာအတိုအစေလးေတြစုေဝးေနေသာ Blog အိမ္ေလးတစ္လံုးၿဖစ္လာခဲ႔သည္။အမွန္မွာေတာ႔ က်မ စာေရးတတ္၍ေရးၿခင္းမဟုတ္၊ စာေရးခ်င္၍ေရးၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။က်မ၏မိတ္ေဆြကိုမိုးေသြးကေၿပာသည္၊“စာေရးတတ္ခ်င္ရင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ပါ”တဲ႔၊တရက္(၂၄)နာရီမွာ က်မ၏အလုပ္ခ်ိန္ (၁၃)နာရီရွိသည္။ အိပ္ခ်ိန္(၈)နာရီေပါင္းလွ်င္ (၂၁)နာရီၿဖစ္ေနၿပီ။က်န္(၃)နာရီမွာဟိုလွည္႔ဒီလွည္႔ႏွင္႔အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ႔သည္။“မည္သူမဆိုညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္၌မနက္အိပ္ရာထခ်ိန္ထက္ နည္းနည္းၿဖစ္ေစ အသိဥာဏ္ပိုရွိေနရမည္၊ သို႕မဟုတ္ပါက လူသားတစ္ဦးအေနႏွင္႔ အႀကီးမားဆံုးေသာၿပစ္မႈကို က်ဴးလြန္ရာေရာက္သည္”..ဟု ဆရာ(ဦး)ေဖၿမင္႔ကေၿပာဖူးသည္။ မွန္သည္..လူသည္မနက္ထက္ ညမွွာ ပညာပိုရွိရမည္။ မေန႔ကထက္ ဒီကေန႔ ပညာပိုရွိရမည္၊ အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင္႔အမွ် ဦးေႏွာက္အေလးခ်ိန္ပိုစီးလာရမည္။သည္အတြက္ ဘယ္လိုလုပ္မည္နည္း။ တနည္းသာရွိသည္၊ “စာဖတ္ရမည္”။ အခုေတာ႔က်မ၏အိပ္ခ်ိန္ထဲက အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ကို အနည္းငယ္ဖဲ႔ယူၿပီး စာဖတ္ၿဖစ္သည္။ အိပ္ရာဝင္ခါနီး ေခါင္းအံုးေဘးမွာကိုယ္ဖတ္ခ်င္သည္႔စာအုပ္ေလးေတြကိုအဆင္သင္႔ထားသည္။လြယ္အိတ္ထဲမွာစာအုပ္တစ္အုပ္ရွိသည္၊ဆိုင္ကအလုပ္စားပြဲေပၚမွာစာအုပ္တစ္အုပ္ရွိသည္၊ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိသည္၊ အဲဒီလိုဖတ္မွစာဖတ္ခ်ိန္ေလးေတြ ၅မိနစ္..၁၀မိနစ္..ဟိုနည္းနည္း ဒီနည္းနည္း၊ စုစုေပါင္းကာ ၁၀မိနစ္ ၊၁၅မိနစ္ရမွာေသၿခာသည္။ ဒီႀကားထဲ မအိပ္ခင္ကတည္းက ကုတင္ေဘးက ကုလားထိုင္ေပၚမွာ Computer ကိုတင္ထားသၿဖင္႔ မ်က္စိႏွစ္လံုးပြင္႔သည္ႏွင္႔ Computer ကိုဖြင္႔ၿပီး စာဖတ္ၿဖစ္သည္။ အခုေတာ႔ ဖတ္စရာစာေတြမွၿပည္႔လို႕။ သူငယ္ခ်င္း Blogger ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ေက်းဇူး က်မအေပၚမွာႀကီးမားလွသည္။ က်မကို စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ တိုက္တြန္းခဲ႔ေသာ က်မ၏မိတ္ေဆြ အကိုမိုးေသြး၊ ဘေလာ႔ဂါမိတ္ေဆြမ်ားႏွင္႔ ရင္းႏွီးခြင္႔ရေအာင္ သူတို႕ေရးေသာစာမ်ားကို ဖတ္ခြင္႔ရေအာင္ က်မအတြက္ ဘေလာ႔ဂ္ အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္လုပ္ေပးခဲ႔ေသာကိုေနစစ္သူ၊ ဘေလာ႔ဂ္အသံုးၿပဳပံုမ်ားကို စာေတြ႕သင္ၿပေပးခဲ႔ေသာ(ကို) CO2 ၊ က်န္းမာေရး၊လူမႈေရးပိုင္းေတြမွာေမာင္ႏွမအရင္းအၿခာကဲ႔သို႕ အကူအညီေတြေပးခဲ႔ေသာ (ကို)သက္တန္႔ခ်ိဳ၊ဗဟုသုတရေစမည္႔ စာေပမ်ားကို ဖတ္ခြင္႔ေပးခဲ႔ေသာ၊ က်မေရးခဲ႔ေသာ အရည္အေသြးမမွီသည္႔ စာေပမ်ားကို ဖတ္ရႈအားေပးခဲ႔ႀကေသာ သူငယ္ခ်င္း ဘေလာ႔ဂါေမာင္ႏွမအားလံုးကို အထူး(ရွယ္) ေက်းဇူးတင္ရွိရင္း က်မေလ ...ေခတ္သစ္က်ည္ေပြ႕အတက္ေပါက္ခဲ႔ရၿပီ..။

ဒီေန႔ဟာ က်မနဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေမာင္ႏွမမ်ားကို ေတြ႕ခြင္႔ရေအာင္ ပထမဦးဆံုးဆက္သြယ္ေပးခဲ႔သူ၊ က်မကို ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္အၿဖစ္ အသက္သြင္းေပးခဲ႔တဲ႔ (ကို)ေနစစ္သူ ရဲ႕ေမြးေန႔လည္းၿဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီအတြက္အမွတ္တရၿဖစ္ေစဖို႕ “ေက်းဇူးကမၻာပါ...ဘေလာ႔ဂါ” post ေလးကို ေရးရင္း...

(ကို)ေနစစ္သူရဲ႕ေမြးေန႔မွ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ အနာေရာဂါကင္းေဝးစြာၿဖင္႔ ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္ေသာ “ဆႏၵႏွင္႔ ဘဝ” တထပ္တည္းက်ႏိုင္ပါေစလို႕ဆုေတာင္းေပးရင္း...

HAPPY BIRTHDAY..... “NAY SIS THU”

Posted in: ေဆာင္းပါး