နတ္သမီးရဲ႕အေတာင္ပံတစ္စံုမွာ ရစ္တြယ္မိတဲ့တစံုတရာ

အေျခအေနတြဟာ အၿမဲေျပာင္းလဲေနတဲ့တိမ္တိုက္ေတြလို
ေသြ႔ကနဲ ေဝကနဲ ဖ်က္ကနဲ လက္ကနဲ
နင့္ပံုရိပ္ေတြ နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္
ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသားဟာ တခါတခါ (မိုက္ကနဲ) မိုက္ကနဲ

ဟိုအေဝး မေျပးသြားပါနဲ႔
ရစ္တြယ္မိတဲ့တစံုတရာမွာ ေဖာ္ညွိမျပႏိုင္တဲ့
အလြမ္းေတြ တနင့္တပိုး ငါ့ရင္ထဲ
မိုးဟာ... အခ်ိန္တိုင္းသည္းတယ္

နင့္ေကာင္းကင္မွာ ငါစိုက္ပ်ိဳးမိတာ
ကဗ်ာေတြနဲ႔ရက္လုပ္တဲ့ အျဖဴရာင္သံေယာဇဥ္ေတြပါ
ငါတို႔ အေရာင္မဆိုးခဲ့ၾကဘူး
သူ႔အတိုင္း အျဖဴေရာင္ကေလးအတိုင္း
သီးသီးသန္႔သန္႔ နင့္ဘယ္ဖက္ရင္အံုကေလးထဲ
နားခိုေနပါေစ...

နတ္သမီးတစ္ပါးရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြနဲ႔အတူ
နင္ဟာ ေျပျပစ္တယ္ ေခ်ာေမာတယ္
ေက်ာ့ရွင္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္မွာ
ငါ ဘာသာမျပန္ႏိုင္ေသးတဲ့
အလွအပ အစုအေဝးေတြရွိေသးတယ္...

နင္ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါနဲ႔
ေနာက္ကြယ္မွာ ငါ့ရင္ထဲစို႔နင့္ခဲ့ရတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ
နင့္ကို မျမင္ေစခ်င္ပါဘူးကြယ္..

ငါလား.. နင့္ကိုေအးခ်မ္းေစဖို႔
ကမၻာေျမေပၚေရာက္လာခဲ့သူ
ကဗ်ာပန္းေတြခင္းလို႔ နင့္ကိုနင္းေစမယ္
ကဗ်ာပန္းေတြေထြးလို႔ နင့္ကိုေမႊးေစမယ္
အျဖဴေရာင္နတ္သမီးတစ္ပါးရယ္...

ဘဝနဲ႔အလွၾကားမွာ ေကာင္းကင္ဟာ ေမွာင္လိုက္လင္းလိုက္
ငါတို႔အတူ အလိုက္အထိုက္
နင့္အႀကိဳက္ ငါ့ရဲ႕ခ်စ္ေသာကဗ်ာေလးေတြ
ဆံႏြယ္ေတြထက္ ပြင့္ဖူးေဝေနေစ...
ေလေျပကေလးေတြ ေသာေသာႏွင္ေစ..

နင့္ေကာင္းကင္ထက္ ငါ့ၾကယ္ေတြပ်ိဳးထားေသးတယ္
ျမင္ႏိုင္မယ္ဆို တစ္သက္စာမကတဲ့ အံု႕သည္းမႈေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လင္းလက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစံု
ေတာင္စဥ္ေရမရ အလြမ္းေတြနဲ႔
မိုးကေလး တဖြဲဖြဲ ရႊဲရႊဲစိုေနတယ္....

...............................

ျပည္ေတာ္ျပန္ေတာ့မွာမို႔ ပစၥည္းေတြသိမ္းရင္း ကဗ်ာဆရာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ လက္ဆာင္ေပးထားတဲ့ အမွတ္တရကဗ်ာေလးကို ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးတည္ရွိေနသ၍ သတိရတိုင္း ေျပးလာဖတ္ဖို႔ ကဗ်ည္းထိုးထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လူေတြသာေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမယ့္
ကဗ်ာေလးကေတာ့ အမွတ္တရ ထာဝရက်န္ရွိေနေစမယ္...။

ကဗ်ာလက္ခံရရွိခ်ိန္- ၆/၀၄/၂၀၁၂

Posted in: အမွတ္တရ