သႀကၤန္.... တဲ့လား

“ဧပရယ္(ဧၿပီ)”..တဲ႔လား...
“သႀကၤန္”..တဲ႔လား..
“ပိေတာက္”..တဲ႔လား....
မေျပာပါနဲ႕... မေျပာၾကပါနဲ႔...

ဧၿပီလမွာ ေမြးခဲ႔တဲ႔ “ပိေတာက္ဖူး”ဆိုတဲ႔ က်မရယ္...
သႀကၤန္မွာ ခြဲခြာခဲ႔ရတဲ႔ သံေယာဇဥ္အရွိဆံုး“သူနက္ေရာင္”ဆိုတဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒ႑ာရီမဟုတ္ခဲ႔တဲ႔ ဒ႑ာရီေလးတပုဒ္... ရွိခဲ႔တယ္ဆိုတာ ...
“သႀကၤန္”ကိုေစာင့္ၾကပ္တဲ့သႀကၤန္ဝိဥာဥ္ေတြကလြဲလို႕ ဘယ္သူေတြက ပိုသိႏိုင္အံုးမွာလဲ...

“ဧၿပီ”လမွာေမြးခဲ႔တဲ႔ သူမ..၊ ဝိုင္းစက္ေသာ မ်က္လံုး..၊ ဝါဝင္းေသာ အသားေရာင္ပိုင္ရွင္၊ သြယ္လွ်ေသာခႏၶာ၊ ျမင္႔မားေသာအရပ္ႏွင္႔ ရွည္လွ်ားေျဖာင္႔စင္းေသာ သူမ၏ ဆံႏြယ္တို႕ေၾကာင္႔ “ပိေတာက္ဖူး” ဆိုသည့္ အမည္ေလးကို မိဘမ်ားက ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးမို႕ မိဘမ်ား၏ ေမတၱာ၊ အၾကင္နာမ်ားအားလံုးကို ပိုင္စိုးထားသူ ပိေတာက္ဖူးကို..“ဧၿပီလ” မွာေမြးခဲ႔သည္မို႕လားမသိ၊ သူမ သႀကၤန္ကိုခ်စ္သည္၊ ပိေတာက္ကိုၿမတ္ႏိုးသည္၊ ျဖဴေသာအဝတ္တန္ဆာ၊ အဝါႏုေရာင္(သို႕မဟုတ္) အေရာင္ႏုႏုေလးမ်ားကိုေရြး၍ဝတ္ဆင္တတ္သူ၊ လူခ်စ္လူခင္ေပါသေလာက္ တစ္ေယာက္ထဲေနတတ္ေသာသူမ ၊ သူမစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စံပၸါယ္ပင္မ်ားၾကားတြင္ အၿမဲတန္းလိုလိုအလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္။

သူမကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စံပၸါယ္ပင္မ်ားမွ စံပၸါယ္ပန္းေလးမ်ားပြင္႔လာလွ်င္ သူမေပ်ာ္သည္၊ ထိုစံပၸါယ္ပြင္႔ေလးမ်ားကို မည္သူ႕ကိုမွ ခူးယူၿခင္းမၿပဳပဲ အပင္ေပၚမွေၾကြက်သြားေသာ စံပၸါယ္ပန္းေျခာက္ေလးမ်ားကိုပင္ ေကာက္ယူသိမ္းဆည္းတတ္သူျဖစ္သည္။
သူမ၏ ဘဝတြင္ သံေယာဇဥ္အတြယ္ရဆံုးအရာမ်ားမွာ “သူနက္ေရာင္” ဟုေခၚေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင္႔ သူမစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စံပၸါယ္ပင္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

သူမတြင္ တစ္လမ္းထဲေန ေႏြရာသီကို အလြန္မုန္းသည့္“သူနက္ေရာင္” ဟုေခၚေသာ ေက်ာင္းေနဖက္ ေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိသည္။
“သူနက္ေရာင္” ကေတာ႔ ဖခင္က ဗိုလ္မႈး၊ မိခင္ က တကၠသိုလ္တြင္ ကထိက၊ အမ(၃)ေယာက္၏ အလိုလိုက္မႈအေပၚတြင္ အခြင္႔ေကာင္းယူ၍ ထင္ရာစိုင္းတတ္ေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္း “ပိေတာက္ဖူး” ၏ အေပၚမွာေတာ႔ အလြန္ၾကင္နာတတ္သူျဖစ္သည္။

တစ္လမ္းထဲအတူႀကီးပ်င္းလာသူ၊ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ ေဘးတြင္ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈးေလးလုပ္ေပးရင္း“ပိေတာက္ဖူး” ကိုခ်စ္ေနသူလည္းၿဖစ္သည္။
တစ္လမ္းထဲအတူေနၿပီး ႀကီးပ်င္းလာသူမ်ားျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းတြင္လည္း ပိေတာက္ဖူး ၏ေဘးတြင္ သူနက္ေရာင္အၿမဲတန္းရွိေနသည္က တစ္ေႀကာင္းေၾကာင္႔ ပိေတာက္ဖူးမွာ ဘာမဆို သူနက္ေရာင္ကို အားကိုးသည္..၊ သူနက္ေရာင္ ကလည္း ပိေတာက္ဖူး၏ ပါးစပ္မွ “ငါဘာမွမသိဘူး..နင္ေျပာျပ..နင္႔သေဘာ” ဆိုသည့္ စကားလံုးမ်ားၾကားတြင္ ဂုဏ္ယူစြာလုပ္ေပးရင္း နစ္ေမ်ာေနတတ္သည္။

ပိေတာက္ဖူးမွာလည္း သူနက္ေရာင္ ေျပာသမွ်ကို ယံုၾကည္တတ္သူျဖစ္သည္၊
ယုတ္အစြဆံုး သူနက္ေယာင္မွ လုပ္ႀကံဇာတ္လမ္းထြင္၍ ေျပာလွ်င္ေတာင္ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင္႔ နားေထာင္ရင္း ယံုခဲ႔သည္႔ ပိေတာက္ဖူး။ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို လမ္းထဲတြင္ရွိေနတတ္ေသာ သူနက္ေရာင္မွာ ပိေတာက္ဖူး၏ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို သိေနတတ္သည္၊ ပိေတာက္ဖူး၏ အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္မွ ရြယ္တူ ေယာက်္ားေလးမ်ားႏွင္႔ သူနက္ေရာင္ေပါင္းၿပီး ပိေတာက္ဖူး၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို မ်က္ေခ်မၿပတ္ေစာင့္ၾကည့္တတ္သည္။

သူနက္ေရာင္၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္တြင္ ပိေတာက္ဖူး ေနသားက်ေနၿပီၿဖစ္သလို ၊ သူနက္ေရာင္မွာလည္း ပိေတာက္ဖူး၏ အရိပ္ေလးျဖစ္လာခဲ႔ရင္း ႏွလံုးသား တံခါး“စ”အဖြင္႔တြင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးေနရာေပးရင္း ခ်စ္သူမ်ားအဆင္႔သို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။

သူတို႕ႏွစ္ဦး ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ႔ပံုမွာ “ဧၿပီလ (၁)ရက္ေန႕”တြင္ သူနက္ေရာင္ႏွင္႔ ပိေတာက္ဖူးတို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား April Fool လိုက္လုပ္ရင္း သူနက္ေရာင္မွ ေကာက္ခါ ငင္ခါ “သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို ေၾကျငာပါမယ္... အားလံုးနားေထာင္ၾကပါ... က်ေနာ္ သူနက္ေရာင္နဲ႕ ပိေတာက္ဖူးတို႕ ဒီေန႔မွ “စ”၍ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကပါၿပီ” ဟု ထေအာ္ရာမွ ရွင္းမရေတာ႔ပဲ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မွ ခ်စ္သူအဆင္႔သို႕ ကူးေျပာင္းခဲ႔ေလေတာ႔သည္။


ပိေတာက္ဖူးႏွင္႔ သူနက္ေရာင္တို႕မွာ တျခားခ်စ္သူမ်ားကဲ႔သို႕ မေခၚေဝၚၾက၊
“ပိေတာက္”...“ကိုသူ”..“နင္ နဲ႕ငါ”ဟုသာ သံုးႏံႈးၾကသည္။

သူတို႕ႏွစ္ဦး ခ်စ္သူသက္တန္း(၁)ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ပိေတာက္ဖူးတို႕ေနေသာ လမ္းထဲသို႕ မိသားစု တစ္စု ေျပာင္းေရႊ႕လာသည္႔ထဲတြင္ “သေျပညိဳ” အမည္ရွိ ေဆးသကၠသိုလ္တက္ခြင္႔ရရွိထားသူ တစ္ေယာက္လည္း ပါဝင္သည္။ သေျပညိဳ၏အဖိုးမွာ ဆရာဝန္၊ ဖခင္က ျမန္မာ့အသံမွဝန္ထမ္း၊
မိခင္မွာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင္႔ မာန္ရွိသည္၊ သူမ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ရမည္၊ လိုခ်င္တာ ရ ရမည္၊သူမ လိုခ်င္တာကို အႏုနည္းနဲ႕မရလွ်င္ အၾကမ္းနည္းနဲ႕မရ ရေအာင္ယူတတ္သည္႕ “ငါ”စြဲရွိသည္။

ဧၿပီလရဲ႕သႀကၤန္ရာသီေန႕ေလးမ်ားသို႕ေရာက္တိုင္း ပိေတာက္ဖူးတို႕ လမ္းထိပ္တြင္ ႏွစ္စဥ္ မ႑ပ္ထိုး၍ လမ္းထဲမွ လူငယ္မ်ား ေရပက္ၾကသည္၊မုန္႕လုပ္စားၾကသည္။
အဲဒီေန႕ေတြမွာ “ ျမဴေမွာင္ေဝကင္း” သီခ်င္းကို သူနက္ေရာင္မွ သီဆိုၿပီး ပိေတာက္ဖူး၏ အကတို႕မွာ ထိုမ႑ပ္၏ ပင္တိုင္ သႀကၤန္ေမာင္မယ္မ်ားအျဖစ္ ေနရာယူလွ်က္ရွိသည္၊ ပန္းႀကိဳက္ေသာ္လည္း ပန္းမပန္တတ္ေသာ ပိေတာက္ဖူးမွာ သူနက္ေရာင္ကေပးေသာ ပိေတာက္ပန္းမ်ားကိုမူ သူမ၏ ရွည္လွ်ားေသာဆံေကသာတြင္ ပန္ဆင္ထားတတ္သည္။..
“တစ္ႏွစ္တြင္ တစ္ႀကိမ္သာပြင္႔ေသာ ပိေတာက္ပန္းမ်ားကဲ႔သို႕”.“သူမ၏ ဆံေကသာတြင္ ပန္းပန္ၿခင္း”မွာလည္း (၁)ႏွစ္တြင္ တစ္ႀကိမ္သာ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ကံၾကမၼာဆိုတာ ႀကိဳၿပီးသိၿမင္ႏိုင္ခြင္႔ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလည္းေနာ္....
ဧၿပီလရဲ႕ ပထမဦးဆံုးေန႕ေလး မွာေပါ႔... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ေျပာျပခ်က္အရ..
“သူနက္ေရာင္ ကို သေျပညိဳနဲ႕ ေဆးခန္းတစ္ခုမွာေတြ႕လိုက္တယ္”..တဲ႔.....
ပိေတာက္ဖူး ၿပံဳးလိုက္သည္္...
“အဲဒီလို မစပါနဲ႕သူငယ္ခ်င္းရယ္...ငါ မွတ္မိပါတယ္..ဒီေန႕ ဧၿပီလ (၁)ရက္ေန႕ေလ...”
“ငါမစဘူး..ပိေတာက္...နင္႔အေကာင္ ရဲ႕လက္ကို သေျပညိဳက တြဲထားတာ..နင္မယံုလည္းေန”...
ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းလွည္႕ထြက္သြားေတာ႔ ပိေတာက္ဖူး ခန ေတြေဝသြားသည္။

ၿပီးေနာက္ ဧၿပီလ (၁)ရက္ေန႕ကို အေၿခအၿမစ္မရွိတဲ႔ ဒီလို အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတည္းနဲ႕ အကုန္ဆံုးမခံႏိုင္ဟု ေတြးၿပီး ေတြ႕ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို “စ”ေနာက္ရင္း April Fool ေန႕ကို ကုန္ဆံုးေစခဲ႔သည္။

သႀကၤန္ေန႕ရက္သို႕ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနီးလာေလၿပီ၊ ထံုးစံအတိုင္း လမ္းထဲမွ လူငယ္မ်ား အကတိုက္ျခင္း၊ သီခ်င္းတိုက္ျခင္း တို႕ျဖင္႔ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ အခ်ိန္တြင္ ပိေတာက္ဖူး၏ ဖခင္မွာ က်န္းမာေရးအေျခအေနဆိုးရြားလာသျဖင္႔ ေဆးရံုသို႕ အေရးေပၚတင္လိုက္ရသည္၊ ပိေတာက္ဖူးသည္လည္း ဖခင္၏ ေဘးတြင္သာ အခ်ိန္ျပည္႕ေနေပးရင္း သူနက္ေရာင္ႏွင္႔ ခနတာ ေဝးကြာခဲ႔ရသည္။
သႀကၤန္ရက္၏ အၾကတ္ရက္တြင္ေတာ႔ ပိေတာက္ဖူး၏ ဖခင္မွာ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ႔သည္၊
“အသုဘကို ႏွစ္သစ္မကူးရ” ဟူသည္႕ ေရွးအယူေၾကာင္႔ ဖခင္၏ ဇာပနကို ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ေန႕မတိုင္ခင္အၿပီး
သၿဂိဳလ္ၿပီး ရက္လည္ခဲ႔ရသည္။

သႀကၤန္ရက္မ်ားၿပီးဆံုးသြားခဲ႔ေသာ္လည္း ပိေတာက္ဖူး တစ္ေယာက္မွာ ဖခင္ေဆးရံုေပၚတြင္ရွိခဲ႔စဥ္က စိုးရိမ္စိတ္မ်ားၿဖင္႔ ေန႔မအိပ္၊ ညမအိပ္ ျပဳစုေပးခဲ႔ေသာ ပင္ပမ္းမႈမ်ားေၾကာင္႔ အျပင္းဖ်ားသည္၊ ပိေတာက္ဖူးအား လူမမာလာၾကည့္ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ သူနက္ေရာင္ႏွင္႔ သေျပညိဳတို႕၏ သႀကၤန္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ေသာ သတင္းမ်ားကို ၾကားသိရသည္။

အိပ္ယာထဲလဲေနစဥ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ကူညီမႈၿဖင္႔ စာအေပးအယူလုပ္ခဲ႔သည္၊သူနက္ေရာင္မွ ထြက္ေပၚေနေသာ သတင္းမ်ားကို ေၿဖရွင္းသည္။ သူမဟုတ္ေၾကာင္းျငင္းသည္။

ပိေတာက္ဖူး ေနေကာင္းစျပဳခ်ိန္တြင္ သူနက္ေရာင္ႏွင္႔ေတြ႕ရန္ႀကိဳးစားခဲ႔ေသာ္လည္း ခရီးသြားသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ေနခဲ႔သည္။
တစ္ေန႕ ပိေတာက္ဖူးတစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕ထဲသို႕ ကိစၥတစ္ခုႏွင္႔အသြား ၊ သူနက္ေရာင္ ႏွင္႔ သေျပညိဳ တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ယွဥ္တြဲလွ်က္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ႔ အျမင္မွားစရာ မဟုတ္၊ ပိေတာက္ဖူး၏ မ်က္စိႏွင္႔ ေတြ႕ျမင္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ၿမိဳသိပ္မထားႏိုင္ေတာ႔သည္႕ ပိေတာက္ဖူးတေယာက္.. သူတို႕ႏွစ္ဦးေရွ႕သို႕ ပိတ္ဆို႕ရပ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္၊။

“ကိုသူ...နင္ျပန္ေရာက္တာ ငါေတာင္မသိလိုက္ဖူး..”..
ႏွစ္ေယာက္လံုးအံ့ၾသသြားသည့္ မ်က္ႏွာျဖင္႔ ပိေတာက္ဖူးအား ၾကည့္ရင္း...
“ပိေတာက္...ငါ..ငါ...မနက္က ျပန္ေရာက္တာ...”..
“ဟုတ္တယ္..ပိေတာက္ ..ညိဳတို႕ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြးမလို႕ ပစၥည္းေတြ သြားဝယ္တာ”...
သေျပညိဳ ၏ အေျဖေၾကာင္႔ ပိေတာက္ဖူး၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာ ေလဟာနယ္ထဲသို႕လြင္႔ စင္ထြက္သြားသလိုခံစားရင္း သူနက္ေရာင္ကို လွမ္းၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ေခါင္းငံုးထားသည္။
ပိေတာက္ဖူး၏ မ်က္ဝန္းအိမ္မွမ်က္ရည္မ်ား လိမ္႔ဆင္းမက်လာခင္ သူတို႕ႏွစ္ဦး၏ ေရွ႕မွ အျမန္လွည္႕ထြက္ခဲ႔သည္။

ၿပီးသြားၿပီ....
“ပိေတာက္ဖူး”ဆိုတဲ႔ က်မနဲ႔ “သူနက္ေရာင္” ဆိုတဲ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ရေတာ႔မွာလား...

ဒါဆိုရင္ က်မေဖေဖ ရဲ႕နာေရးကိစၥနဲ႕ သႀကၤန္ရာသီတြင္းမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ႔တုန္းက “ျမဴေမွာင္ေဝကင္း” သီခ်င္းကို သူနက္ေရာင္က ဆိုၿပီး သေျပညိဳက က တယ္” ဆိုတဲ႔သတင္း..။

“သူနက္ေရာင္ရဲ႕ လက္ထဲက ပိေတာက္ပန္းကို သေျပညိဳက ဖ်က္ဆီးျပစ္လိုက္တယ္” ဆိုတဲ႔သတင္း..။

“သႀကၤန္မ႑ပ္ထဲမွာ သူနက္ေရာင္ အရက္မူးလြန္သြားတယ္၊ သေျပညိဳက ျပဳစုတယ္၊ ”ဆိုတဲ႔သတင္း။

သႀကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ သူနက္ေရာင္နဲ႔ သေျပညိဳတို႔ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၾကတယ္ဆိုတဲ့သတင္း” ေတြဟာ အမွန္ေတြပဲေပါ႔....
အင္းေလ.. အခုေတာ့ ငါယံုလိုက္ပါၿပီ...

ဒါဟာ ငါတို႕ေနာက္ေျပာင္ ေဆာ႔ကစားေနက်ျဖစ္တဲ႔ “ဧပရယ္ဖူး” ေန႕မွမဟုတ္တာပဲ..။

နင္ သိပ္ရက္စက္တယ္..“ကိုသူ”.၊ နင္ေျပာခဲ႔ဘူးတဲ႔စကားတစ္ခြန္း ငါအခုထိမွတ္မိေနေသးတယ္...

“ပိေတာက္ေလး... သႀကၤန္မွာ ပိေတာက္မရွိရင္ မျဖစ္သလို.. ငါ႔ဘဝမွာ နင္မရွိလို႕မျဖစ္ဘူး”တဲ႔လား..
“ပန္းေတြကို ခ်စ္ေပမယ္႔ ဘယ္ပန္းကိုမွ နင္႔ရဲ႕ဆံေကသာေပၚမွာ မတင္ခဲ႔ေပမယ္႔ ငါေပးတဲ့ ပိေတာက္ပန္းေလးကိုေတာ့ နင္ အျမတ္တႏိုးပန္ေပးပါ”...တဲ႔လား...။

“ဧၿပီလမွာေမြးခဲ႔တဲ႔ နင္႔ကို ဧၿပီလ(၁)ရက္ေန႕မွာ ခ်စ္ေရးဆိုခဲ႔သလို ငါတို႕လက္ထပ္ရင္လည္း ဧၿပီလမွာ လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္”...တဲ႔လား...။

နင္ေျပာခဲ႔သမွ် စကားေတြကို ခပ္အအ “ငါ” က အၿမဲနားေထာင္ ေခါင္းညွိတ္ခဲ႔ရသူပါ...
အခုလည္း နင္ ဆက္ေျပာမယ္႔ မုသားအျပည္႕နဲ႔ စကားေတြကို ငါ နားေထာင္ေနဆဲပါပဲ....
ငါ႔အနားမွာ နင္မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ ငါ႔အေတြးထဲမွာ နင္ရွိေနမယ္...
ငါ႔ေဘးမွာ နင္မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ ငါ႔ႏွလံုးသားထဲမွာ နင္ရွိေနတယ္ ....
သႀကၤန္ေရာက္တိုင္း ပိေတာက္ပန္းေတြ ငါ႔ေခါင္းေပၚမွာရွိေနမယ္...
“ျမဴေမွာင္ေဝကင္း” သီခ်င္းေလးကို နင္မဆိုေတာ႔ေပမယ္႔လည္း ငါၾကားေနရတယ္...
ဒါေပမယ္႔ ငါ မ“က”ေတာ႔ဘူး... ကိုသူေရ...
နင္႔ေဘးမွာ “က”ရမယ္႔သူက ငါမွမဟုတ္ေတာ႔တာပဲ.....
ဧၿပီလ(၁)ရက္ေန႔ မွာ ငါ မေပ်ာ္ေတာ႔ဘူး...
သူမ်ားေတြကိုလည္း မ“စ”ေတာ႔ဘူး... ငါဝဋ္လည္တာၿဖစ္မယ္ေနာ္...

သႀကၤန္မွာေဝေနတဲ႔ အဝါေရာင္ပိေတာက္ပန္းေတြကို ငါမၾကည္႕ပဲ ၿမင္ေနရတယ္...
သႀကၤန္သီခ်င္းေတြကို နားမေထာင္ပဲ ငါ ၾကားေနရတယ္...
သႀကၤန္အေၾကာင္းစပ္ဆိုထားၾကတဲ႔ ကဗ်ာေတြ ငါ႔ေရွ႕ကို ေရာက္လာတတ္ၾကတယ္...
သႀကၤန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ကသူေတြ... သႀကၤန္မွာ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၾကသူေတြ....
သႀကၤန္မွာ ေမြးဖြားလာၾကသူေတြ.... သႀကၤန္မွာ ေသဆံုးသြားၾကသူေတြၾကားမွာ...
ငါလည္းပဲ တစ္ေယာက္အပါအဝင္ပဲေပါ႔..။

နင္နဲ႔ေဝးရာကို ငါထြက္သြားခဲ႔တာ အခုဆိုရင္ (၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ၾကာခဲ႔ၿပီပဲ..။
“သႀကၤန္”ဆိုတဲ႔ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးနဲ႔လည္းေဝးခဲ႔ရၿပီ၊ သႀကၤန္ကာလမွာ နင္နဲ႔အတူစားခဲ႔ဖူးတဲ႔ မုန္႕လံုးေရေပၚ၊ မုန္႕လက္ေဆာင္းနဲ႔ သႀကၤန္ထမင္းေတြအစား ေပါင္မုန္႕ေထာပတ္သုပ္၊ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္နဲ႕ ဟမ္ဘာကာေတြကို ငါစားတတ္ေနၿပီ..။
ဒါေပမဲ႔ ငါသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ႔ ျမန္မာဝတ္စံုကိုေတာ႔ငါ႔ရဲ႕အလုပ္ထဲမွာ အခုထိတိုင္စြဲၿမဲစြာ ဝတ္ဆင္ေနတုန္းပါပဲ..။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ (၃)ႏွစ္က သႀကၤန္မွာ နင္ ကားေမွာက္ၿပီးဆံုးသြားခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းကို ငါၾကားၿပီးကတည္းက ျမန္မာျပည္က ယူလာခဲ႔တဲ႔ ပိေတာက္ပန္းအတုေလးကို သႀကၤန္ေရာက္တိုင္း ငါ႔ရဲ႕ဆံႏြယ္ေပၚမွာ အၿမဲပန္ခဲ႔တဲ႔ အစဥ္အလာကို ငါဖ်က္လိုက္ၿပီ..။

မၾကာခင္မွာ သႀကၤန္က်ေတာ႔မယ္..ကိုသူ ေရ...။
“ၿမဴေမွာင္ေဝကင္း” ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းေလးကို တမလြန္ဘဝကေန နင္သီဆိုေနအံုးမွာလား..။
နင္မဆိုပါနဲ႔ေတာ႔...ငါလည္း သႀကၤန္သီခ်င္းေတြနဲ႔ “က”မွာ မဟုတ္ေတာ႔လို သႀကၤန္ဆိုတာ “ပိေတာက္ဖူး” နဲ႔ “သူနက္ေရာင္” တို႕အတြက္မွ မဟုတ္ေတာ႔တာပဲ..။

ငါအခုေရာက္ရွိေနတဲ႔ ႏိုင္ငံကပန္းဆိုင္ေတြမွာ မရမက လိုက္ရွာဝယ္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ စံပၸါယ္ပင္ေတြက စံပၸါယ္ပန္းေတြေတာင္ ပြင္႔ေနၿပန္ၿပီ..။

ငါ႔ေဘးနားက နင္ထြက္ခြာသြားခဲ႔ေပမယ္႔ စံပၸါယ္ပန္းေလးေတြကေတာ႔ ငါ႔ရဲ႕ေဘးမွာ အခုထိ ရွိေနတုန္းပါပဲ..။
သူတို႕ေလးေတြကလည္း နင္႔ကိုသတိတရရွိေနၾကမွာပါ..။
ေဖြးေဖြးျဖဴေနတဲ႔ စံပၸါယ္ပန္းေလးေတြကို ငါ ငံု႕နမ္းလိုက္တယ္....
စံပၸါယ္ပန္းနံ႕သင္းသင္းေလးအစား ပိေတာက္ပန္းနံ႕ေတြ ငါ႔ႏွာေခါင္းထဲကိုေၿပးဝင္ လာၾကတယ္..။
အခုေလာက္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ပိေတာက္ပန္းေတြပြင္႔ဖို႕ မိုးေတြရြာေပးေနေရာေပါ႔...
ငါ႔ရင္ထဲမွာလည္း မ်က္ရည္မိုးေတြရြာေနတယ္...


က်မရဲ႕အေတြး အာရံုထဲကို ရုတ္ခ်ည္း ေရာက္ရွိလာတဲ႔...သႀကၤန္
က်မ ျပန္ၿပီး မတမ္းတခ်င္ေတာ႔တဲ႔...သႀကၤန္
က်မ ျပန္ၿပီး မလြမ္းခ်င္ေတာ႔တဲ႔....သႀကၤန္
က်မ ျပန္ၿပီး သတိမရခ်င္ေတာ႔တဲ႔...သႀကၤန္

“သႀကၤန္” ...တဲ႔လား....
“ဧပရယ္”...တဲ႔လား...
“ပိေတာက္”...တဲ႔လား...
မေျပာပါနဲ႕....မေျပာပါနဲ႕ေတာ႔....
က်မေရွ႕မွာ သႀကၤန္အေၾကာင္း မေျပာၾကပါနဲ႔ေတာ႔.......

ဧၿပီလမွာ ေမြးခဲ႔တဲ႔ “ပိေတာက္ဖူး”ဆိုတဲ႔ က်မရယ္...
သႀကၤန္မွာ ခြဲခြာခဲ႔ရတဲ႔ “သူနက္ေရာင္”ဆိုတဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒ႑ာရီမဟုတ္ခဲ႔တဲ႔ ဒ႑ာရီေလးတပုဒ္... ရွိခဲ႔တယ္ဆိုတာ ...“သႀကၤန္”ကိုေစာင့္ၾကပ္တဲ႔ သႀကၤန္ဝိဥာဥ္ေတြကလြဲလို႕ ဘယ္သူေတြက ပိုသိႏိုင္အံုးမွာလဲ...။

“သႀကၤန္”... ဆိုတာ...
က်မအတြက္ေတာ႔ ေၾကကြဲၿခင္းေတြစုပံုထားတဲ႔ မ်က္ရည္သခ်ၤဳ ိင္းတစ္ခုပါပဲ....

Posted in: အမွတ္တရ